Gas verspillen
Een voorgestelde regel die het affakkelen en afblazen van aardgas beperkt, is een overwinning voor iedereen behalve hebzuchtige olie- en gasexploitanten.
Gisteren plaatste het ministerie van Binnenlandse Zaken een voorgestelde regel het affakkelen en afblazen van aardgas op openbare gronden te beperken. De regel zal goed zijn voor iedereen behalve de olie- en gasexploitanten die het gas verspillen, waardoor de methaan- en koolstofemissies toenemen terwijl het publiek er niets voor terugkrijgt. De regel is duidelijk een stap in de goede richting. Maar er is een interessante wending: Binnenlandse Zaken beweert de klimaatvoordelen te negeren bij het uitvaardigen van de regel.
De hoeveelheid gas die wordt afgefakkeld of afgeblazen is sinds het einde van de vorige eeuw meer dan verdrievoudigd. Bij ontluchting komt methaan vrij (CH4), een krachtig broeikasgas. Affakkelen resulteert in koolstof (CO2) -emissies, maar zonder dat het publieke voordeel door het gebruik ervan wordt gecompenseerd. En de verkwistende operatie bedriegt ook de regering met royalty’s voor het gebruik van het gas.
Gezien het feit dat dit een puur geval van particuliere hebzucht was bij de openbare verdediging, is het niet verwonderlijk dat de Trump-regering de praktijk verdedigde. Trump draaide een verordening uit het Obama-tijdperk terug die probeerde het proces te beheersen. Zowel de Obama-regel als het terugdraaien van Trump waren in de rechtbank in de problemen gekomen en de Biden-regel probeert de naald tussen hen in te rijgen.
U weet misschien dat EPA ook de emissies van olie- en gasactiviteiten reguleert, en u vraagt zich misschien af waarom er een aanvullende regel nodig is die de emissies van olie- en gasactiviteiten op openbare gronden dekt. Een van de redenen is dat de EPA-regel alleen van toepassing is op nieuwe olie- en gasactiviteiten, niet op bestaande. De andere is dat de regels verschillende doelen hebben, aangezien de binnenlandse regel is ontworpen om gas te besparen in plaats van emissiereductie als zodanig.
De regering zegt dat de regel de volgende economische gevolgen zal hebben:
de BLM schat dat deze regel de volgende economische gevolgen zou hebben:
- Kosten voor de industrie van ongeveer $ 122 miljoen per jaar (geannualiseerd op 7 procent);
- Voordelen voor de industrie in teruggewonnen gas van $ 55 miljoen per jaar (op jaarbasis 7 procent);
- Toename van royalty-inkomsten uit teruggewonnen en afgefakkeld gas van $ 39 miljoen per jaar; en
- Voordelen voor de samenleving van $ 427 miljoen per jaar door verminderde uitstoot van broeikasgassen.
Interessant is echter dat het nieuwe voorstel niet vertrouwt op de klimaatvoordelen van de regel als rechtvaardiging van de regel. De reden is dat een rechter van de districtsrechtbank op die basis de Obama-regel had ontruimd. Volgens de rechtbank staat de wet die de verspilling van olie en gas die op openbare gronden wordt geproduceerd, verbiedt “niet toe en was niet bedoeld om de vaststelling van regels toe te staan die in de eerste plaats gerechtvaardigd zijn op basis van het bijkomende voordeel van een vermindering van luchtverontreiniging.” De regering Biden hoopt een soortgelijke tegenslag te voorkomen.
In plaats van te vertrouwen op klimaatvoordelen, stelt het ministerie van Binnenlandse Zaken dat “de vereisten van deze voorgestelde regel redelijke maatregelen weerspiegelen om verspilling te voorkomen die van een voorzichtige exploitant kan worden verwacht, ongeacht eventuele gevolgen met betrekking tot klimaatverandering.” Het negeren van het belangrijkste voordeel van een regel lijkt eigenaardig vanuit het perspectief van het gebruik van regelgeving om de sociale welvaart te verbeteren. Toch lijkt deze kortzichtige aanpak juridisch veiliger, hoe weinig zinvol het ook is in termen van sociaal beleid.
We zullen waarschijnlijk meer van dit soort bewegingen zien van de kant van agentschappen, die conservatieve beschuldigingen proberen te vermijden dat ze misbruik maken van reguleringsbevoegdheden die voor andere doeleinden zijn ontworpen om klimaatvoordelen na te streven. Ironisch genoeg is het resultaat een terugtrekking uit het gebruik van kosten-batenanalyses, iets waar conservatieven vroeger de voorkeur aan gaven.
